رئیس ستاد اقامه نماز، نماز را یک عامل مهم تربیتی عنوان کرد و از مدیران ادارات کل آموزش و پرورش خواست تا نه تنها خود به این فریضه الهی بی توجهی نکنند بلکه دانش آموزان را با نماز آشتی دهند.

در حال حاضر یکی از آفت های مهمی که گریبان گیر نظام تعلیم و تربیت ما شده، موضوع دو شغله بودن برخی از معلمان است.

برخی از دانش آموزان از چشم و ابروی رشته پزشکی خوششان نمی آید و ممکن است علاقه ذاتی هم به آن نداشته باشند، بلکه هدفشان پول پارو کردن از طریق این رشته است!

انتظار می رود دانش آموز در ساز و کار تعلیم و تربیت، یک انسان واقع گرا و حقیقت طلب بار بیاید و دچار نگاه کاریکاتور گونه به مشاغل و نیازهای جامعه و گرایش افراطی به مادیگرایی نشود.

واقعاً معقولانه نیست که زندگی و آینده یک دانش آموز و در واقع حیات دنیوی و اخروی او با ۷۵ دقیقه پاسخ به آزمون عمومی و ۳ ساعت پاسخ به آزمون اختصاصی تا این اندازه تحت تأثیر قرار گیرد.

بسیاری از ورزش های غیر فوتبالی – به جز چند رشته محدود - اساساً در میان گزینه های انتخاب دانش آموزان وجود ندارد. در محیط خارج از مدرسه نیز دانش آموزان به هر دلیلی – مانند نداشتن شرایط مالی و غیر مالی – ممکن است به غیر از فوتبال به سمت ورزش دیگری نروند.

یک دانش آموز، ماشین محفوظات و یا حل مسائل ریاضی، فیزیک و شیمی نیست؛ در کنار همه مسائلی که یک دانش آموز فرا می گیرد، قدرت شناخت و تحلیل واقعی مسائل پیرامون او و تمییز حق و باطل، از جمله شناخت دوست و دشمن جزو اولیت هاست.

در نظر بگیریم که این نهاد، دچار نابرابری آموزشی و پرورشی شود و از همان ابتدا به برخی دانش آموزان این گزاره را منتقل کند که شما با دیگران فرق دارید و شأن شما بالاتر از سایر دانش آموزان است

باید سطح و کیفیت مدارس دولتی از لحاظ آموزشی و تربیتی به‌گونه‌ای شود که دانش‌آموزان احساس نکنند با تحصیل در این مدارس امکان‌قبولی آن‌ها در کنکور کمتر است و خانواده‌ها نیز تصور کنند فرزندان‌شان را به یک جای بی‌پناه می‌فرستند.

حقیقت این است که چنین موضوعی اتفاقاً بیش از آنکه خوشحال کننده باشد، نگران کننده است!

علم نافع، آن علمی است که بتواند استعداد جوان و نوجوان را شکوفا کند؛ استعداد او را شناسایی کند، آن را در جهت استعداد خودش رشد بدهد، آن استعداد را شکوفا کند؛ برای آینده‌ی او سرمایه‌ی ذهنی و عملی فراهم بکند؛ این می شود علم نافع

در شرایط فعلی آموزش و پرورش، شاهد حضور بسیاری از معلمین متعهد، مسئولیت پذیر و دانشمند هستیم؛ اما از آن طرف، شاهد حضور عده ای هم هستیم که بعضاً نه از روی علاقه ذاتی و یا تخصص و تعهد، بلکه از این جهت که صرفاً آخر ماه، حقوق ثابتی داشته باشند و بیکار نمانند، خواسته یا ناخواسته به سمت آموزش و پرورش رفته ...

باید قبول کنیم که همه چیز در رشته های ریاضی و علوم تجربی خلاصه نمی شود. باید پذیرفت که جامعه و زندگی انسانی به علوم و فنون مختلف نیاز داد و هیچ کدام جای دیگری را پر نمی کند و همه اهیت دارند.

نکته مهم این است که ایشان نام این دانشمند را از باب مثال ذکر فرموده اند. هدف این نیست که مثلاً از فردا در کتاب های دانش آموزان بر روی این دانشمند متمرکز بشویم و دیگر کار تمام است.